Η πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας, παλαιότερα γνωστή ως σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣκΠ), αποτελεί μια χρόνια νευροεκφυλιστική νόσο, η οποία επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα.Πρόκειται για μια ανοσομεσολαβούμενη διαδικασία (immune-mediated process) στην οποία δημιουργείται μια ανώμαλη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος του πάσχοντος που κατευθύνεται κατά του κεντρικού νευρικού συστήματος (εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός οπτικά νεύρα).

Το ακριβές αντιγόνο ή ο στόχος που τα ανοσοκύτταρα ευαισθητοποιούνται για να επιτεθούν παραμένει άγνωστος. Γιαυτό το λόγο η πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας θεωρείται από πολλούς ειδικούς ότι είναι μάλλον ανοσομεσολαβούμενη παρά αυτοάνοση νόσος. Συνοπτικά συμβαίνουν τα ακόλουθα στην πορεία της νόσου:

Μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα , το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει τη μυελίνη (την λιπαρή ουσία, που περιβάλλει και μονώνει τις νευρικές ίνες) και αυτές τις ίδιες νευρικές ίνες

Τα σημεία της βλάβης της μυελίνης δημιουργούν ουλώδη ιστό (σκλήρυνση) και σ΄αυτήν οφείλεται η ονομασία της νόσου.

Όταν οποιαδήποτε μοίρα της θήκης της μυελίνης ή της νευρικής ίνας παραβλάπτεται ή καταστρέφεται διαταράσσεται ή παραμορφώνεται η μεταβίβαση των νευρικών ώσεων, προκαλώντας μια ευρεία ποικιλία συμπτωμάτων.

Υποτίθεται ότι η νόσος πυροδοτείται σε ένα γενετικά προδιατεθειμένο άτομο από το συνδυασμό ενός ή περισσοτέρων περιβαλλοντικών παραγόντων.

Η πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας τυπικά διακρίνεται στη λανθάνουσα με ήπια συμπτώματα, τη νόσο με μέτρια συμπτώματα και τη νόσο με σοβαρά συμπτώματα.

Η καλοήθης πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας είναι η κλινική οντότητα, της οποίας η επίπτωση ποικίλει (6-64%) και χρειάζεται τουλάχιστον 5-10 χρόνια κλινικής παρακολούθησης. Πολλοί ασθενείς με καλοήθη νόσο εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου και παύουν να είναι καλοήθεις [1].

Σε μελέτες που έγιναν τα τελευταία χρόνια βρέθηκε ότι η έλλειψη ωιταμίνης D3 στους εφήβους μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην αύξηση του κινδύνου εμφάνισης αυτοανόσων νόσων, περιλαμβανομένης και της πολλαπλής σκλήρυνσης κατά πλάκας. Η έλλειψη βιταμίνης D3  σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας σχετίζεται με την κλινική και και την ακτινογραφική πορεία της νόσου [2].

Tα άτομα με πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο να πάθουν οστεοπόρωση  και κατάγματα. Έλλειψη βιταμίνης D3 είναι παράγοντας κινδύνου εκδήλωσης πολαπλής σκλήρυνσης κατά πλάκας. Η συμπληρωματική χορήγηση βιταμίνης συστήνεται τόσο για την πρόληψη της πολλαπλής σκλήρυνσης κατά πλάκας, όσαο και για τη διατήρηση της οιστικής υγείας [3].

Ασθενείς με πολαπλή σκλήρυνση  κατά πλάκας και επίπεδα 25 (OH)D (<25 ng/ml), που πήραν συμπληρωματικά ιταμίνη D3 έδειξαν βελτίωση της γνωσιακής τους λειτουργίας και της ποιότητας της ζωής τους [4].